Σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα

Από μελέτη που έγινε στις ΗΠΑ φάνηκε ότι, περισσότερες από τις μισές νέες κοπέλες που ξεκινούν σεξουαλικές επαφές, θα μολυνθούν από κάποιο σεξουαλικά μεταδιδόμενο νόσημα, μέσα στα 2 πρώτα χρόνια της σεξουαλικής τους δραστηριότητας. Έχουν επίσης υψηλό κίνδυνο να μολυνθούν και από κάποιο 2ο νόσημα πολύ σύντομα. Για το λόγο αυτό προτείνεται, οι νέες και σεξουαλικά δραστήριες γυναίκες, να ελέγχονται προληπτικά κάθε χρόνο. Σε όσες υπάρχει κάποιο σεξουαλικά μεταδιδόμενο νόσημα, η εξέταση πρέπει να γίνεται κάθε 6 μήνες.

Όταν η περίοδος δεν έρχεται…!!

Όταν μια γυναίκα με σεξουαλική δραστηριότητα και σταθερό κύκλο έχει καθυστέρηση, το πρώτο πράγμα που πρέπει να γίνει είναι να επιβεβαιώσουμε ή αποκλείσουμε την πιθανότητα εγκυμοσύνης.

Στις ημέρες μας, η ύπαρξη και χρήση των τεστ κύησης που βρίσκονται στα φαρμακεία, μας έχει βοηθήσει πολύ. Είναι μια σχετικά καλή λύση για να έχουμε μια πρώτη εικόνα της κατάστασης. Όσο όμως και αν έχει βελτιωθεί η ποιότητα και η διαγνωστική ακρίβεια των τεστ, δεν έχουν ακόμα καταφέρει να φτάσουν την αξιοπιστία της εξέτασης χορειακής γοναδοτροπίνης στο αίμα. Σε κάποιες περιπτώσεις βλέπουμε ψευδή αποτελέσματα, αλλά ευτυχώς όχι σε μεγάλη συχνότητα.

Αν αποκλειστεί η εγκυμοσύνη, τότε μπορεί να ευθύνονται διάφοροι άλλοι παράγοντες και καταστάσεις, όπως μια κύστη στην ωοθήκη, μια παροδική ή σταθερή ορμονική διαταραχή, αλλά ακόμα και το άγχος ή μια αλλαγή σε κάποιες καθημερινές συνήθειες (πχ ύπνος).

Πλαστική αιδοίου: οταν τα μικρά χείλη ειναι …μεγάλα!!

Τα μικρά χείλη του αιδοίου κάποιες φορές γίνονται υπερτροφικά, δημιουργώνταςπροβλήματα στη γυναίκα, τόσο πρακτικά όσο και ψυχολογικά.

Τα υπερτροφικά χείλη μπορεί να είναι εμπόδιο για μια φυσιολογική και ευχάριστη σεξουαλική επαφή. Μπορεί επίσης, σε κάποιες περιπτώσεις, να προκαλούν μέχρι και πόνο. Η παρουσία τους συχνά οδηγεί σε μειωμένη αυτοπεποίθηση των γυναικών αυτών απέναντι στο σύντροφο τους.

Πάρα πολύ συχνά, εμποδίζουν τη γυναίκα να φορέσει μαγιό, καθώς είναι εμφανής η παρουσία κάποιου πλεονάζοντος ιστού στην περιοχή. Επίσης, μπορεί να είναι ενοχλητικό, όταν η γυναίκα φορέσει στενά ρούχα ή εσώρουχα ή ακόμα όταν κάνει ποδήλατο.

Από άποψη υγιεινής, η καθαριότητα της περιοχής είναι πιο δύσκολη, ιδίως κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, που έχουμε και αυξημένη εφίδρωση ή κατά την διάρκεια της περιόδου.

Η πλαστική επέμβαση στα μικρά χείλη γίνεται για να μειωθεί το μέγεθος ή να αλλάξει το σχήμα τους, που ενοχλεί οπτικά, δηλαδή αισθητικά ή πρακτικά τη γυναίκα. Η επέμβαση έχει άριστα αποτελέσματα. Ο πόνος αντιμετωπίζεται εύκολα με παυσίπονα φάρμακα και η νεαρή επιστρέφει γρήγορα στις ασχολίες της.

Η πλαστική αποκατάσταση της υπερτροφίας των μικρών χειλέων του αιδοίου, όταν χρειάζεται, γίνεται με τη συνεργασία Παιδογυναικολόγου και Πλαστικού Χειρουργού, για την επίτευξη άριστου αισθητικού αποτελέσματος σε εξειδικευμένες περιπτώσεις. Για την επέμβαση απαιτείται ειδική εκπαίδευση σε θέματα  επανορθωτικής χειρουργικής και πρέπει να χρησιμοποιούνται σύγχρονες μέθοδοι, για να φέρουμε τα πιο ικανοποιητικά αποτελέσματα για τη νεαρή γυναίκα.

Αντισύλληψη: Συνέντευξη στην εκπομπή της Τατιάνας Στεφανίδου.

Πλαστική παρθενικού υμένα

Ο παρθενικός υμένας είναι μία μεμβράνη στην είσοδο του κόλπου, που εμποδίζει την είσοδο μικροβίων. Όταν η νεαρή έρθει για πρώτη φορά σε σεξουαλική επαφή, ο παρθενικός υμένας «σπάει», διαφοροποιώντας έτσι και οπτικά τις γυναίκες, που έχουν σεξουαλικές επαφές, από τα κορίτσια, που δεν έχουν ξεκινήσει τη σεξουαλική τους ζωή.

Ο παρθενικός υμένας  μπορεί όμως να «σπάσει» και χωρίς σεξουαλική επαφή, όπως σε τραυματισμούς. Συχνότερα είναι τα ατυχήματα με το ποδήλατο, ή η πτώση πάνω σε κάποιο όργανο της «Παιδικής Χαράς». Στις περιπτώσεις αυτές, είναι δυνατή η πλαστική αποκατάσταση της ακεραιότητα του παρθενικού υμένα (παρθενορραφή). 

Ο εξειδικευμένος Παιδογυναικολόγος μπορεί να τοποθετήσει ράμματα, ειδικά γι’ αυτήν την περίπτωση και ανάλογα την ηλικία και το μέγεθος του προβλήματος και του υμένακαι να λύσει το πρόβλημα.

Ο πόνος μετά την επέμβαση αντιμετωπίζεται εύκολα με παυσίπονα και η νεαρή γυναίκα επιστρέφει πολύ γρήγορα στις ασχολίες της.

Ο παρθενικός υμένας δεν θα διαφέρει από το φυσιολογικό υμένα, που είχε η νεαρή παλαιότερα. Έτσι, η νέα γυναίκα απαλλάσσεται από το άγχος και την αμηχανία της απουσίας αιμορραγίας κατά την πρώτη σεξουαλική επαφή.

Η επέμβαση αυτή προσφέρει μεγάλη ψυχική ανακούφιση, ιδιαίτερα σε γυναίκες που δέχονται μεγάλες ψυχολογικές πιέσεις, λόγω θρησκευτικών πεποιθήσεων ή παραδοσιακών αντιλήψεων της οικογένειας ή του ευρύτερου κοινωνικού περιβάλλοντος.

Σπιραλ: μια αξιόπιστη αντισυλληπτική μέθοδος

Σε πρόσφατη μελέτη που έγινε σε Έφηβες και άτοκες γυναίκες προτείνεται η χρήση του ενδομητρίου σπειράματος για όσες γυναίκες δεν μπορούν, δεν θέλουν ή ξεχνούν συστηματικά να πάρουν το αντισυλληπτικό χάπι τους.

Παρά το γεγονός της πιθανότητας εξωμητρίου κύησης ή/και ήπιας ενόχλησης, το ενδομήτριο σπείραμα φαίνεται ότι αντισταθμίζει τους κινδύνους αυτούς με το όφελος από την αυξημένη αντισυλληπτική προστασία, έναντι της «αμελούς» χρήσης του αντισυλληπτικού χαπιού.

Έτσι, αν και το «χάπι» έχει πολλαπλά καλύτερα ποσοστά και ευεργετήματα έναντι οποιασδήποτε άλλης αντισυλληπτικής μεθόδου, για τις γυναίκες που δεν θέλουν να το πάρουν ή που ξεχνούν συστηματικά να το πάρουν, το ενδομήτριο σπείραμα είναι μια καλή εναλλακτική λύση. Με το σπείραμα η γυναίκα δεν χρειάζεται να έχει στο μυαλό της την αντισύλληψη καθώς εφαρμόζεται και διατηρείται για 3-5 χρόνια.

Η παλιά δοξασία οτι δεν μπορούν να το χρησιμοποιούν ανήλικες και γυναίκες που δεν έχουν ακόμα γεννήσει, φαίνεται να μην έχει καμία επιστημονική βάση και καταρρίπτεται.

Ενημερωθείτε με περισσότερες λεπτομέρειες για θέματα αντισύλληψης και βρείτε μαζί μας ποια μέθοδος σας ταιριάζει.

Κολπίτιδες στα παιδιά: η πιο συχνή πάθηση!!!

Οι «αιδοιοκολπίτιδες» στα παιδιά, είναι οι λοιμώξεις των έξω γεννητικών οργάνων και του κόλπου. Είναι το συχνότερο γυναικολογικό πρόβλημα των μικρών κοριτσιών. Υπολογίζεται ότι μέχρι την ηλικία των 10 ετών, το 90% των κοριτσιών θα εμφανίσει, έστω για μια φορά, πρόβλημα με αιδοιοκολπίτιδα. Αυτό συμβαίνει κυρίως γιατί: α) το γεννητικό σύστημα των παιδιών είναι ανώριμο σε σχέση με τις μεγάλες γυναίκες, β) τα παιδιά δεν μπορούν να φροντίσουν σωστά την υγιεινή τους στο σχολείο, γ) συχνά αγγίζουν με τα χέρια τους τα γεννητικά τους όργανα και δ) η ενούρηση και εγκόπριση στην πάνα προκαλεί μεταφορά μικρόβιων, από το έντερο προς τον κόλπο.

Συμπτώματα
Συνήθως εμφανίζονται με αυξημένα υγρά στο εσώρουχο ή την πάνα, ερεθισμό, κνησμό (φαγούρα), πόνο κατά την ούρηση, διάχυτο πόνο χαμηλά στην κοιλιά, κλπ. Τέλος, σε παραμελημένες περιπτώσεις, μπορεί να εμφανισθούν σύμμυση μικρών χειλέων αιδοίου (συνένωση), αλλά και αίμα από τον κόλπο. Η συνένωση των μικρών χειλέων είναι συχνότερη μέχρι την ηλικία των 6 ετών.

Διάγνωση
Απαραίτητη για τη σωστή διάγνωση είναι η εξέταση για καλλιέργεια κολπικού υγρού. Η λήψη των υγρών δεν πρέπει να γίνεται ποτέ εξωτερικά, γιατί συνήθως οδηγεί σε λάθος διάγνωση. Η σωστή λήψη γίνεται από το βάθος του κόλπου, μέσω της οπής του παρθενικού υμένα. Με την κατάλληλη εμπειρία και εκπαίδευση, η λήψη είναι απόλυτα ασφαλής στα χέρια ενός Παιδογυναικολόγου και δεν πρέπει να προκαλεί καμία ανησυχία στο γονέα.
Κάποιες φόρες, ανάλογα με την περίπτωση μπορεί να χρειαστούν και άλλες συμπληρωματικές εξετάσεις, όπως καλλιέργεια κοπράνων ή ούρων.

Θεραπεία
Οι αιδοιοκολπίτιδες αντιμετωπίζονται με αντιβίωση, όταν η καλλιέργεια αποκαλύψει την παρουσία μικροβίου. Το αντιβιόγραμμα που θα προκύψει από την καλλιέργεια, είναι αυτό που θα μας δείξει ποιό είναι το καταλληλότερο αντιβιοτικό, για το συγκεκριμένο μικρόβιο. «Τυφλές» θεραπείες πρέπει να αποφεύγονται, καθώς οδηγούν σε λάθος αντιμετώπιση, άσκοπη χρήση αντιβιοτικών και πιθανή ανάπτυξη ανθεκτικών μικροβίων. Πολύ σημαντική είναι και η σωστή ενημέρωση των γονέων για τους κανόνες υγιεινής.

Απώτερες επιπλοκές
Οι αιδοιοκολπίτιδες που εμφανίζονται σε νεαρά κορίτσια, όταν μένουν αδιάγνωστες ή αθεράπευτες, μπορεί να αποτελέσουν βασική αιτία υπογονιμότητας κατά την αναπαραγωγική ηλικία. Τα μικρόβια μπορεί να μετακινηθούν προς τις σάλπιγγες και να προκαλέσουν απόφραξή τους και κατά συνεπεία υπογονιμότητα.

Συμπεράσματα
Οι κολπίτιδες στα παιδιά είναι ιδιαίτερα συχνές. Η διάγνωση πρέπει να βασίζεται απαραίτητα σε σωστή λήψη καλλιέργειας κολπικού υγρού, από το βάθος του κόλπου. Η χορήγηση αντιβιοτικού πρέπει να γίνεται μόνο μετά από καλλιέργεια και αντιβιόγραμμα, και ποτέ «τυφλά». Η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία απομακρύνει την πιθανότητα να δημιουργηθεί πρόβλημα στη μελλοντική αναπαραγωγική υγεία του κοριτσιού.

Οστική πυκνότητα

Tο 90% της οστικής πυκνότητας στις γυναίκες επιτυγχάνεται πριν την ηλικία των 20 ετών και η μεγίστη πυκνότητα των οστών πριν την ηλικία των 30!!!

Από την ηλικία αυτή και μετά στις γυναίκες αρχίζει η απώλεια ασβεστίου και η αποδυνάμωση των οστών, με αποτέλεσμα αρκετές να καταλήγουν σε οστεοπενία και κάποιες σε οστεοπόρωση.

Συνεπώς, προληπτικά μέτρα από τη νεαρή κιόλας ηλικία είναι σημαντικά για να αποκτήσει η γυναίκα ακόμα μεγαλύτερη οστική πυκνότητα και να αποφύγει την μεγάλη απώλεια ασβεστίου από τα οστά της στο μέλλον και κατά συνέπεια και την οστεοπόρωση.

Αδέσμευτός Τύπος

Κολπίτιδα μετά το καλοκαίρι!!!

Πολλές φίλες από εσάς μας ρωτούν συχνά την ίδια ερώτηση: «Τι σημαίνουν τα πολλά υγρά και τι μπορούν να κάνουν για αυτό???»

Επαναλαμβάνω οτι, τα αυξημένα κολπικά υγρά αποτελούν τη συχνότερη ένδειξη οτι μπορεί να υπάρχει κολπίτιδα, ιδίως μετά τα μπάνια στη θάλασσα και τις καλοκαιρινές διακοπές. .

Τα συχνότερα συμπτώματα της κολπίτιδας είναι ένα ή περισσότερα από τα παρακάτω:
– φαγούρα στον κόλπο
– αύξηση των κολπικών υγρών και αλλαγή στο χρώμα τους
– δυσοσμία των γεννητικών οργάνων
– ερεθισμός
– πόνος κατά τη σεξουαλική επαφή
– πόνος χαμηλά στην κοιλιά
Η σωστή αντιμετώπιση είναι να κάνουμε μια καλλιέργεια κολπικών υγρών για να δούμε αν υπάρχει μικρόβιο και ποιο είναι συγκεκριμένα το μικρόβιο αυτό. Με βάση το αντιβιόγραμμα, θα δούμε ποιο είναι το καταλληλότερο αντιβιοτικό για το συγκεκριμένο μικρόβιο.  Η λήψη του κολπικού υγρού είναι εύκολη και πρέπει να γίνεται απο συγκεκριμένα σημεία του κόλπου. Σαφώς η λήψη κολπικού υγρού σε παιδιά και έφηβες, πριν την έναρξη των σεξουαλικών επαφών, πρέπει να γίνεται απο το βάθος του κόλπου (και ΟΧΙ εξωτερικά), πίσω απο τον παρθενικό υμένα, απο εξειδικευμένο Γυναικολόγο Παίδων και Εφήβων.

Προσοχή: Αποφεύγουμε τις τύφλες θεραπείες που προσπαθούν τυχαία να αντιμετωπίσουν το μικρόβιο. Κάθε άστοχη και τυχαία προσπάθεια καταστρέφει άσκοπα τη φυσιολογική χλωρίδα του κόλπου. Έτσι, συμβάλει στην ανάπτυξη ανθεκτικών μικρόβιων που δύσκολα αντιμετωπίζονται. Επίσης, προκαλείται ευαισθησία για νέες κολπίτιδες στο μέλλον. Πρέπει πάντα να γίνεται καλλιέργεια κολπικού υγρού για τον εντοπισμό του μικροβίου και έτσι η θεραπεία να βασίζεται σε αντιβιόγραμμα για την σωστή επιλογή αντιβιοτικού για την αντιμετώπιση του συγκεκριμένου μικροβίου.